De herfst begint

Zoals iedereen weet zijn de seizoenen hier precies tegengesteld aan Nederland. Dus als je 6 maanden verder telt begint hier nu "september" en dat is in Europa ook traditioneel het begin van de oogst. De druivenoogst wel te verstaan. Om dat te vieren hebben ze hier een traditie die "stomping the graves" heet en dat hebben we vandaag ook gedaan. Anne en pappa als eerste, brrr wat koud! Ieks er zitten velletjes tussen mijn tenen enz.. Maar al met al wel erg leuk. Ook mama moest er aan geloven, alleen Sophie was verstandig en hielt haar voeten schoon.

Wijn proeven hebben we vandaag niet gedaan, daar komen we zeker nog een keer voor terug.

Omdat Anne en Sophie wat strandspullen (een roze en een oranje strandbal en een frisbee) hebben gekregen moeten we daarna ook naar het strand. Vanuit de Crooked river winery is Werri Beach het dichtsbijzijnde. Voor de kinderen erg leuk maar ook wel een gevaarlijker strand vanwege de stromingen en de kuilen.

we hebben ge BBQt op het terras en en er waren veel muggen bij.

groetjes Anne

De eerste schoolweek zit erop! Anne en Sophie hebben het uitstekend naar hun zin gehad. Anne heefdt al een paar vriendinnetjes gemaakt en vermaakt zich prima. Ook het engels pikken ze best snel op. Anne leest al een aardig woordje (met een Nederlandse uitspraak) en weet zich ook prima verstaanbaar te maken in de klas. Sophie is nog wat onzekerder maar ook zij zegt dat ze alles kan volgen? In ieder geval zijn ze allbei erg vrolijk en zitten ze goed in hun vel, een hele geruststelling voor pappa en mamma! Ook de leraressen zeggen dat het voor een eerste week echt heel erg goed is gegaan. Vandaag was als afsluiting van de week de 'family fun' dag gepland. Een als een "kermis" opgezette activiteit op het school terrein voor alle leerlingen en ouders en uiteraard met BBQ. Wij zijn ook geweest en vonden het erg gezellig. Nog met een paar ouders gepraat van kinderen uit de klas van Sophie en Anne en een lekker worstje van de BBQ gegeten.

Nu de kinderen naar school gaan hebben wij plotseling veel meer tijd overdag. De eerste twee dagen hebben we min of meer thuis zitten wachten totdat ze opgehaald konden worden. De laatste dagen hebben we wat nuttiger ingevuld. Inmiddels zijn de eerste sollicitaties de deur uit, dus dat wordt afwachten. En we hebben een flinke kustwandeling gemaakt. Op de foto zie je Rangoon Island, dit ligt tegenover Minnamurra river en is bij eb te voet bereikbaar (gaan we zeker nog eens proberen). Maar het is weekend.... en morgen gaan we wat leuks doen(verrassing!)

1e Schooldag

Het is eindelijk zover! Anne en Sophie gaan naar school. Na dagen zenuwen (ook van pappa en mamma) gaan we vanmorgen om 8.30 op weg naar school. Na een korte kennismaking met de leraressen van de twee gaat Margo mee naar de klas van Sophie en Wilbert gaat mee naar Anne. Iedereen op school weet al dat er 2 nederlandse kindjes komen en we worden dan ook veelvuldig aangesproken. Ze worden van alle kanten ondersteund door medeleerlingen en personeel. er is extra engels les geregeld en de jufrouwen hebben zich goed voorbereid. Na een paar minuten worden wij dan ook "de klas uitgekeken" en moeten we beide achterlaten, help!
Na een nerveuze dag zijn we blij dat we ze tegen 3 uur op mogen halen. Zou het wel goed zijn gegaan? Vonden ze het wel leuk? Hebben ze wat begrepen? we weten het niet.

Wat blijkt, beide vinden het fantaschtisch en kunnen niet wachten om morgen weer te gaan!!

Miss Emmet (van Sophie) verteld ons dat Sophie de hele dag niets gezegd heeft, alleen maar tot tien gelteld in het engels. een klasgenootje spreekt ons aan en vraagt of Sophie ook kan praten, haha. Wel hebben ze, zoals beide juffrouwen vertellen, de hele dag een lach op hun gezicht gehad. Thuis komen dan de verhalen en ze hebben het toch prima naar hun zin gehad, ook huiswerk is er al meegegeven. Gelukkig dat het allemaal zo goed is verlopen.

Om de dag leuk af te sluiten gaan we nog even zwemmen bij Minnamura River, vlak bij school.

Later op de avond barst er dan een geweldig onweer los en valt de stroom een paar keer even uit, ook dat moet je een keer meegemaakt hebben.

Vrijdag en zaterdag zijn er eindelijk weer een heleboel spullen afgeleverd. We zijn nu in het trotse bezit van een tuinset en een mega BBQ zodat we ook wat meer gebruik kunnen maken van de veranda en lekker buiten kunnen eten. Ook de woonkamer is al iets meer aangekleed met een tv-meubel en een salontafel.

Omdat we dan vandaag eindelijk een vrije dag hebben en het de laatste dag is voor Anne en Sophie voordat school begint, besluiten we om niet al te ver weg te gaan. Eerst gaan we voor een lekkere duik in zee om vervolgens 10 min het binnenland in te rijden naar de dry stone walls van Kiama voor een picknick. Heel genietend van het uitzicht en het lekkere weer.

Halverwege de middag besluiten we dan toch ook maar even naar Wollongong te rijden om de "stad" te verkennen, een leuke winkelstad, maar verder niet zo veel te beleven.

Actie!!

Vandaag zijn we naar Jamberoo geweest (ongeveer 15 km verderop). Hier ligt het grootste atractiepark van New South Wales. De kinderen hebben zich de hele dag fantastisch vermaakt en pappa en mamma ook. Omdat ze maandag al naar school gaan is dit de laatste mogelijkheid om zoiets doordeweek te doen. Het park zelf is niet gigantisch groot, maar wel erg leuk met veel water attracties en voor alle leeftijden geschikt. Na een een leuke en vermoeiende dag ligt iedereen s'avonds dan ook vroeg plat!

School gaat toch beginnen

Gisteren hebben we nog eens flink ingekocht, een ruime tuinset en een mega BBQ, het wordt dit weekend al geleverd. Om de dag lekker af te sluiten zijn we samen met de meiden gaan schatzoeken in het seven miles beach national park. Na een flinke wandeling over het strand(het is ook echt 10 km lang) duiken we de bush in om met succes de "schat" te vinden.

Ik heb weer nieuwe foto's geplaatst dus daar kun je ook het een en ander terugvinden.

Vandaag toch maar weer naar school, zonder de medische documenten en na wat vriendelijk gepraat is het geen enkel probleem om de kinderen op school te krijgen. Ze mogen maandag al beginnen!! Ook kan meteen het hele arsenaal aan kleren uitgezocht worden, dat vinden de dames geweldig en thuis gekomen moet meteen alles aangeprobeerd worden en gefotografeerd. Ze hebben er echt zin in al vinden ze het toch wel erg spannend om hier naar school te gaan. Wij zullen ze de eerste tijd nog zelf wegbrengen, maar daarna kunnen ze met de schoolbus die hier voor de deur stopt. Ook zullen ze de eerste tijd extra engels lessen krijgenom wat achterstand in te halen. Iedereen op school was even vriendelijk en behulpzaam. Het is een erg leuke school met ongeveer 450 leerlingen. we zullen maandag zeker gaan berichten hoe de eerste dag is verlopen. Morgen is er niets dus gaan we een leuk uitstapje doen voor de kinderen nu het nog kan.

School??

Na gisteren een echt Australische zondag te hebben gehad, dat wil zeggen de auto pakken en er op uit is het vandaag weer tijd voor de realiteit. De kinderen moeten naar school(enzijn daar ook echt aan toe!). Vanmorgen met z'n allen naar Minnamurra public school, zie vorige log. We worden meteen door verwezen naar het hoofd van de school die ons alles uitlegt en een kleine rondleiding geeft. Ook hier weer moeten er allerlei paperassen ingevuld en ondertekend worden, dus dat wordt niet candaag, maar laten. De kinderen zijn heel zenuwachtig en vinden het spannend. Ze vertellen achteraf dat ze het wel erg leuk vinden op deze school, gelukkig maar. Alleen wil Sophie rooggeruite uniformen en niet groen/geel geruit, dat gaat niet lukken.

De rest van de dag gaan we nog wat omgeving bekijken en als laatste gaat Margo naar Kiama naar de wasserette(de wasmachine komt pas over 6 weken!)

Het weekend is weer begonnen en je ziet meteen meer mensen op straat. Door de week is het erg rustig. De meiden amuseren zich prima met elkaar en het huis een walhalla voor hun, lekker rennen en ze hebben een eigen speeelkamer.
Omdat de eerste twee weken nu ruim voorbij zijn gaan we niet iedere dag bloggen, het hoeft ook geen dagboek te worden. Vanaf nu melden we vooral de leuke uitstapjes en de belangrijke gebeurtenissen. Komende week gaan we kijken dat we de kinderen naar school krijgen, het zal Minnamurra gan worden http://www.minnamurra.nsw.edu.au/ . Ook gaan we nu aktief op zoek naar werk!

Het weer blijft wat kwakkelig en ook de komende dagen wordt geen beter weer verwacht. Gezien het feit dat de mensen hier klagen over droogte vinden wij 5 dagen op rij met regen wel erg Nederlands! Er is echter weer wat meer tijd voor wandelingetjes in de buurt en ik heb ook tijd om een hobby weer op te pikken, geocaching.

Na een tweetal succesvolle schatten gevonden te hebben hou ik het voor gezien, het is best wel fris. Om trouwens een aantal vragen van luisteraars te beantwoorden. Alle foto's die toch nog toe gemaakt zijn zijn niet verder dan 25 KM van huis, echt gevaarlijke dieren zijn we nog niet tegen gekomen (de Huntsman spider is wel groot en de diamond python eng, maar beide 'ongevaarlijk'). Ook kangaroe´s of koala´s hebben we nog niet gezien.

Margo is al vroeg op weg met Sophie om weer spullen voor het huis te zoeken en ik ben aande ramen begonnen. Dacht dat dat wel mee zou vallen, maar 6 uur en vele raampjes later ben ik pas klaar. Voor de ontspanning heb ik Anne bij de hand genomen en we gaan eens een beetje de buurt verkennen. Vlakbij ligt een park(aangelegd) en daar is ook een speeltuin voor Anne. Na 1,5 uur wandelen en spelen zij we weer terug en Margo is ook weer thuis. De kinderen beginnen te klagen dat de dagen saai worden en helaas is dat voor hun ook zo. Alleen maar poetsen en winkelen is niet leuk, maar het einde is in zicht.

Vandaag is onze volgende verhuizing. Van East Beach naar Kiama Downs. Voor 10 uur moeten we uit het huisje, maar dat is geen probleem omdat we de meeste spullen de afgelopen dagen al overgesleept hebben. Voor Anne en Sophie is het alweer afscheid nemen en dat valt niet mee, nog maar even een foto van het stapelbed dan maar.

Aangekomen op de McBrien Drive gaan we meteen verder aan de slag. Aan het poetsen lijkt geen eind te komen. Vandaag worden er weer spullen geleverd en allemaal redelijk volgens afspraak. We hebben nu ook zelf een bed, de mega keukentafel is er en niet onbelangrijk, ook de koelkast.

Sinds gisteren is er een weersomslag geweest en het is nu bewolkt met af en toe een bui en nog maar net iets boven de 20 graden, dat is even wennen, maar voor ons nog altijd warm. Hier haalt men al bijna de winterkleren uit de kast. Laat in de ochtend worden de bedden van Anne en Sophie geleverd en die vinden het geweldig. Na een vermoeiende dag in het nieuwe huis en een aantal ritjes om alle spullen van de camping hier naar toe te brengen rijden we nog een keer langs de meubelzaak. Ook een gigantische keukentafel met 8 stoelen is bij deze de onze en wordt wonder boven wonder morgen al geleverd. Pas tegen 1400 vertrekken we dan richting Sydney. Na ruim anderhalf uur zijn we terug op het vliegveld. Huurauto inleveren (jammer) en weer terug. Vanwege het mindere weer hebben we besloten om Sydney vandaag te laten voor wat het is. Op de weg terug wel kleine omweg gemaakt door het Royal national park en langs de kust.

In de morgen ook nog wat bankzaken en verzekeringen regelen, voor dit soort zaken moet je hier veel tijd nemen, even naar de bank is er niet bij. Je staat rustig een kwartier tot een half uur in de rij te wachten. Vervolgens wordt er dan als “beloning” wel alle tijd voor je genomen. Laat in de middag besluiten toch ook maar de auto alvast op te halen bij de Toyota-dealer in Albion Park om morgen tijd uit te sparen.

Weer op tijd aan de slag in huis, het is vandaag warm (32 graden) en dus willen Anne en Sophie ook nog wel zwemmen nu we nog op het vakantiepark zitten. Toch ook nu vrij snel op pad voor allerlei spullen die we nodig hebben. De kinderen houden zich tot nu toe wonderlijk goed bij al dat gewinkel. Enige opmerking die we s’avonds laat van Sophie krijgen is dat het een saaie dag was en dat kunnen wij ons ook wel voorstellen.

Begonnen met poetsen vandaag. Zolang het huis nog leeg is is dit goed overzichtelijk, maar een behoorlijke klus! De Australische standaard van schoon verschilt toch wel van die bij ons. Als eerste moeten er heel dapper 2 Huntsman spiders van zo’n 15 cm groot vermoord worden. Na wat lokale tips blijkt de techniek te werken en kunnen we het huis in. Veel gepoets volgt er en ook de tuin krijgt al een kleine opruim beurt. Dan na de lunch op weg naar Warrawang. Hier ligt een grote meubel boulevard dus we kunnen ons uitleven. Na veel zoeken dan in ieder geval bedden voor de kinderen en voor ons gevonden. Anne en Sophie hebben hun bed zelf uitgezocht en zijn heel tevreden. Moe van al het gesjouw ligt iedereen vroeg in bed.

Vandaag heeft iedereen uitgeslapen behalve Wilbert. Ik ben vanmorgen al om 7 uur op pad voor een heerlijke ochtendwandeling langs de kust. Teruggekomen is ook de rest wakker en na een uitgebreid ontbijt beginnen we vandaag maar eens met zwemmen! Anne en Sophie zouden de hele dag het liefst in het water doorbrengen, maar dat gaat helaas niet. Vanmiddag dan eindelijk de papieren getekend voor het huurcontract (We hebben ze niet geteld maar ik denk dat we wel 20 keer een handtekening moesten zetten, wat een papiermolen hier) en de sleutels van het huis zijn in ons bezit. Na een snelle inspectie en een hele serie foto’s is het al weer bijna 1900 uur voordat we terug zijn in het vakantiepark. Kinderen eten en naar bed en plannen maken wat we morgen allemaal moeten doen, spullen kopen poetsen enzovoorts, helaas minder gezellig voor Anne en Sophie.

Een rustige tussendag vandaag. Alleen maar een paar kleine dingetjes bij de bank geregeld en zonder succes op zoek geweest naar een mobiele telefoon. In Shellharbour ligt een mega winkelcentrum waar je alles kunt krijgen, we waren hier een paar dagen geleden vanwege de medicare al geweest en zullen hier nog wel vaker komen voor de zaken die in Kiama niet te krijgen zijn. S’avonds voor het eerst de BBQ aangemaakt en Anne en Sophie vinden het wel spannend en zijn zeer bereid te helpen.

Een dagje niets te regelen ook wel weer lekker. Na overleg met de kids gaan we eerst naar de Illawarra fly tree top walk, een soort wandeling op een stellage boven de boomtoppen. Als we nog maar net aan het wandelen zijn roept Wilbert ons om iets te bekijken in het gras. En ja hoor getsie een echte slang!!! Het blijkt achteraf een diamond python te zijn, betrekkelijk onschuldig (??????). Gelukkig zijn de kinderen er niet echt van onder de indruk en kunnen we normaal onze wandeling voortzetten (toch nog wel zo af en toe naast het paadje in het gras gekeken) Na een klim op de trappen is het uitzicht inderdaad erg mooi.
Na de lunch gaan we dan maar eens de pas gekochte surf boardjes van de kinderen uitproberen in de zee. De golven zijn er altijd dus dat wordt lachen. En inderdaad het duurt niet lang voordat ze het doorhebben en proestend door iedere golf met hun boardjes glijden.

Het ritme begint weer terug in het normale te komen. Vandaag zijn we eens een keer niet om 5.30 uur wakker maar ‘gewoon’ om 8.00 uur. Na het ontbijt besluiten we om de medicare (medische basis verzekering) te regelen. Hiervoor moeten we naar shellharbour. Even registreren en we zijn eigenlijk zo klaar. De mevrouw is zo aardig om ons nog eens op ‘family assistance’ te wijzen waar we zeker recht op hebben (soort kinderbijslag). Daarna rijden we nog een stukje door naar Warrawang om meubels te gaan kijken. Aangezien we a.s. vrijdag wel een huis hebben maar eigenlijk niets om erin te zetten is het toch wel noodzakelijk om ook eens een idee te krijgen wat het allemaal gaat kosten. Na calculatie blijkt ook dit gelukkig een beetje in ons financiële plaatje te passen. Ter afsluiting van de dag gaan we nog even naar het strand bij Minnamurra en daar is ook de Cathedral Rock, die z'n naam eer aan doet.

Anne heeft inmiddels een aanzienlijke verzameling schelpen (gelukkig hebben we een groot huis!)

Eerst naar de bank vandaag om een rekening te openen en de benodigde papieren inleveren bij de makelaar. Dit neemt alweer de hele morgen in beslag en komt ook nog met een paar hobbels. Na het middageten besluiten we nieuw onderdak te regelen voor een verder verblijf op een andere camping. We willen net in de auto stappen als de makelaar belt of we langs willen komen. Tot onze grote verassing blijkt de eigenaar van een huis dat we graag wilden toe te stemmen en bij dezen hebben wij vanaf aanstaande vrijdag, onder voorbehoud van de voorwaarden die we nog moeten doornemen, een nieuwe woning!! Nu nog even meubels kopen (????) anders zitten we dadelijk in een leeg huis. Later in de middag hebben we een wijntje en een biertje genomen om dit te vieren en lopen ook nog hier op de camping een paar landgenoten uit notabene Venlo tegen het lijf. Gezellig even Nederlands babbelen.

O ja, we zien hier elke dag weer nieuwe vogels, vandaag zijn het de conah's, een soort duiven/papegaaien met een roze buik

Ik(Wilbert) ben vandaag een stuk eerder op dan de rest en dat nodigt uit tot een vroege strandwandeling bij zonsopgang, heerlijk rustig. Na een uitgebreid ontbijt met z’n allen rijst de vraag wat te doen vandaag? Het is immers zondag. Wat een geluk dat hier zondags wel bijna alles open is. We besluiten maar eens op zoek te gaan naar een nieuwe auto. In Albion park ligt een toyota dealer en aangezien we daar goede ervaringen mee hebben gaan we daar maar eens een kijkje nemen. Na wat problemen om deze te vinden blijkt het aanbod verrassend groot en slagen we meteen. Vanaf vandaag zijn we eigenaar van een Australische auto, een toyota camry. Hij moet nog wel betaald en opgehaald worden, maar dat is weer een kruisje op onze checklijst. Om de kinderen ook tevreden te houden sluiten we deze missie af met een bezoek aan de mcdonalds en als afsluiter een frisse duik in de zee.