De zon en de reis zorgen er wel voor dat we met zijn allen vroeg in bed liggen en ook weer vroeg op zijn. Vandaag is het weer 6.00 uur op. Naast het noodzakelijk geregel en de leuke bezigheden voor de kinderen willen pappa en mamma toch ook eens iets ondernemen. We vertrekken in de ochtend richting regenwoud om daar een wandeling naar de watervallen te maken. Deze blijkt naar verloop toch wel een hele klim te zijn en het geklaag van de kinderen wordt steeds groter. Echter een groot compliment voor het goede wandelen, een rustpauze bij ieder bankje, een lekker ijs in het vizier en een middagje zwemmen (alweer!!?) maken toch wel dat de wandeling weer met enig plezier wordt voortgezet (het was dan ook 1,3 km best stijl klimmen!).

Het begint nu wel te kriebelen af en toe met alles wat nog geregeld moet worden. Uit de folders van de makelaar hebben we twee interessante huizen gezien en we besluiten maar eens een afspraak te maken om deze van binnen te bekijken. Daar blijken de meningen al meteen verdeeld, de kinderen gaan voor het huis met zwembad en wij willen graag het huis met veranda en uitzicht op de rivier en de zee. Aangezien er voor beide huizen nog meer geïnteresseerden zijn zullen we het aan het lot over moeten laten. De middag is (alweer) gevuld met zwemmen, toch wel de favoriete bezigheid van Anne en Sophie! Het mooie weer is al goed te zien aan de kleur van Wilbert en Sophie (bruin) wat minder voor Margo en Anne (iets minder wit en een beetje rood). S’avonds bij het checken van de mail is ons correspondentie adres ook binnen (Alvast dank aan Peet uit Sydney). Meteen maar het volgende geregel ingezet, een TFN(tax file number) oftewel een fiscaal nummer is bij deze aangevraagd en zal worden toegestuurd, wel handig als we willen gaan werken.

Na een vroeg ontbijtje (6.00 uur!!), lekker gebakken eitje op de boterham, kunnen we dan de zon zien opkomen. Slippers aan en even naar de zee lopen met de kids. Slippers uit en lekker met de voeten op het zand en in de zee. De golven komen soms ver op het strand, rennen voor Anne en Sophie, dat is lachen. Sophie doet het zelfs in haar broek van het lachen en het gegil van hun gelach is ver op het strand te horen. Na een kleine wandeling over de camping belanden we weer in ons huisje. Badpakjes aan (en een zwembroek voor Wilbert) en hop weer naar het zwembad. Een heuse waterval waar je vanaf kunt duiken is favoriet bij Sophie en Anne. Na de lunch blijken de kinderen toch nog wel last te hebben van de “jetlag” en een dutje is even nodig. Dit blijkt toch nog de hele middag te duren en is voor ons wel rustig. Even de tijd voor jezelf en nog eens de afscheidskaarten van iedereen doorgelezen. Tja zo’n momentje is soms toch wel nodig. Maar met een lekker Australisch roseetje komen we daar ook weer doorheen.

Aankomst in Sydney

Heelhuids aangekomen in Sydney. De douane in Sydney is de makkelijkste van allemaal, dat hadden we niet verwacht! En dan sta je ineens buiten voor het vliegveld van Sydney. Wat nu? Natuurlijk weten we wel wat te doen, maar het gevoel overvalt je toch wel even. Eerst maar eens de auto huur regelen, alles erin stouwen(blij dat we toch zo'n groet bak gehuurd hebben) en zo snel mogelijk op weg. Niet eens bij nagedacht dat ze hier links rijden, het ging bijna als vanzelf(mmmm?) De kinderen zijn wel helemaal stuk en dan is zelfs een autorit van 1,5 uur te lang. Onderweg moeten stoppen omdat Sophie misselijk is geworden en er een klein " ongelukje" is gebeurd, maar met het aangetroffen uitzicht(zie foto) is dat niet erg en de schone kleren zijn snel aangetrokken. Om 10 uur staan we dan al ook aan de receptie van het park waar we de eerste weken verblijven. Gelukkig kunnen we meteen terecht, zeker na een blik op de toch wel zielige Sophie (ipv 1400) en nu uitladen en utrusten. Wel nog even boodschappen gedaan en daar moet je in het begin ook aardig wat tijd voor uittrekken. Allemaal onbekende produkten en gewoon maar wat uitproberen. Nog snel wat eten en om 1600 maar iedereen eens een "uurtje" plat. Weliswaar de wekker gezet maar niet gehoord, dus "uurtje" is zowat de hele nacht geworden(om 5.30 weer wakker)
PS Helaas voorlopig nog geen foto's omdat we niet kunnen uploaden op deze pc, dat zullen we later ruimschoots goed maken)

De reis

Vandaag is het dan zover, we vertrekken!!! Eerst in colonne naar Dusseldorf, alles en iedereen is meegereisd (we hadden ook een bus kunnen huren!) om ons uit te zwaaien. Op het vliegveld verloopt dan alles vlotjes. Omdat we gisterenavond al ingecheckt hadden hoefden we alleen maar de koffers af te geven en dat duurt 5 minuten. Vervolgens zijn we met het hele gezelschap koffie gaan drinken en dan gaat een uur snel en is het tijd om afscheid te nemen. Dit is natuurlijk het moment waar wij en de anderen het meest tegenop hebben gezien, maar ook dat hoort erbij. Na heel wat traantjes in korte tijd dan door de boarding, nog effe een laatste zwaai en dan door de douane. De kinderen zijn nog een beetje emotioneel van het afscheid en huilen nog wat na (en wij ook). Gelukkig vertrekken we al snel richting Londen en dat geeft de nodige afleiding. Het is echt een vlucht van niks, je bent nog niet opgestegen of je landt al weer! Wij waren zelfs sneller in Londen dan sommige nodig hadden om van het vliegveld weer thuis te komen.
Voor de kinderen is het allemaal wel spannend, want zij hebben nog nooit gevlogen. Op Heathrow, wat een verschrikkelijk vliegveld, worden we bijna automatisch naar de juiste gate" geduwd" en ook hier weinig tijdsverlies. Direct na het opstijgen richting Bangkok valt Sophie al in slaap en heeft ook bijna tot Bangkok geslapen. Ook Anne is heel rustig en heeft een slaapje gedaan. Eigenlijjk viel dit eerste en angste stuk heel erg mee. Nu zitten we op de vlucht richting Sydney en ook dat gaat goed (Sophie en Anne slapen alweer). Over 5 uurtjes landen we al...

Laatste dag

Vandaag is dan echt de laatste dag, vanavond vliegen richting een nieuwe toekomst. Het weekend hebben we doorgebracht bij de moeder van Margo en we zijn nog wezen uiteten in Asselt zaterdagavond. Samen met Arno, Inesz en de kinderen is dit een gezellig gebeuren geworden.
Ik ben trouwens ook vrijdag nog wezen uiteten met mijn zussen en dat was ook erg gezellig en laat. We zijn in Horst bij blok 10 geweest en daarna nog bij Jan en Monique van het Centrum en bij de Lange.
Ik heb inmiddels gemerkt dat de site erg druk bezocht wordt en dat motiveert natuurlijk om te blijven schrijven, ook Margo zal binnenkort een deel van deze werkzaamheden op zich nemen. Hoeveel en hoe actueel is even afwachten omdat we nog niet weten hoe de internetverbinding daar de eerste tijd zal lopen. Het was in ieder geval hartverwarmend om te merken hoeveel mensen er op het moment met ons meeleven, dankjewel allemaal. Het volgende bericht zal dan echt uit Australie komen!!

Vandaag was de laatste schooldag voor de kinderen. voor het laatste uurtje waren wij ook uitgenodigd en de klas van juffrouw Anita (Sophie) en meester Paul en juffrouw Annemie (Anne) werden samengevoegd. De kinderen hadden allerlei afscheidskadootjes en ze hadden hele leuke voordrachtjes in elkaar gezet.

Bij deze dank aan alle kindjes en leraren die hier aan meegeholpen hebben. Het hele gebeuren was ook precies om 11.45 afgelopen en toen moest er ook echt afscheid genomen worden. Zoals verwacht was dit voor Sophie niet zo'n probleem, maar bij Anne waren er toch een paar huilende kindjes. Dit zijn momenten waarop je hetzelf ook moeilijk krijgt en je dan moet vasthouden aan de wetenschap dat alles weer goed komt. Ik heb ook alle foto's zolang op het internet gezet zodat iedereen het nog een keer kan nakijken. Over een tijdje zullen deze wel weer verwijdert worden.

Het aftellen is begonnen, of beter gezegd ik tel al 3 jaar af maar nu komt het vertrek toch echt dichtbij.
De week bij mijn ouders zit er al weer bijna op, nog twee dagen naar de moeder van Margo, laatste nacht weer bij mijn ouders en dan vertrekkne we maandag rond 1500 naar het vliegveld in Duesseldorf. Gezien het interesse van mensen die allemaal meegaan zullen we onze tijd daar ook wel nodig hebben. Vanaf 1600 kunnen we onze koffers afgeven(inchecken doen we zondag al) en ik denk dat we rond 1730 door de douane gaan.
Voor mensen die het willen volgen: we vliegen eerst van Duesseldorf naar London (BA 0945) en dan van London naar Sydney (korte tussenlanding in Bangkok, waar gelukkig het vliegveld weer vrij is) met vlucht BA 0009. Uiteindelijk zullen we dan rond 0600 woensdagmorgen (2200 dinsdag in NL) aankomen in Sydney, wordt vervolgd...

Dakloos/Werkeloos

Vanaf vandaag zijn we officieel dakloos en werkeloos. Vanmorgen hebben we bij de notaris het huis overgedragen aan de nieuwe eigenaren. We kunnen niet meer in ons ex-huis! Ook ons vaste telefoonnummer is bij deze vervallen. We zijn nog wel voor noodgevallen bereikbaar op ons nederlandse mobiele nummer tot 1 april en natuurlijk via deze site en de e-mailadressen. Rest van de week bivakkeren we bij mijn ouders en dan nog 2 dagen in St Odilienberg en maandag aanstaande is dan het definitieve vertrek naar Sydney, wordt vervolgd...

Vandaag was de dag van de verhuizing. Wat heet vandaag, we zijn al de hele week aan het pakken en uitsorteren. Eerlijk gezegd zitten we er beide een beetje doorheen, maar het einde is in zicht. De spullen die met de boot naar Australie gaan zijn vandaag ingepakt en opgehaald door Van Den Eijnden uit Eindhoven en gaan nu eerst naar Rotterdam. Van daaruit worden ze door Allways Transport verscheept naar Sydney en vervolgens door een lokale verhuizer aldaar weer in het nieuwe(nog niet bekende) huis afgeleverd.

Desondanks staat er nog een heleboel "troep" in huis. Morgen gaan dan de laatste restjes weg en wordt alles gepoetst, behalve ons bed, want we slapen nog zaterdagnacht hier. De kinderen zijn al op andere plekken onder gebracht, Anne en Sophie slapen vandaag bij Ingrid en morgen slaapt Anne bij haar vriendinnetje Evie en Sophie gaat naar Oma.

De rest van de week slapen we met z'n viertjes bij mijn ouders en vrijdag/zaterdag nog bij de moeder van Margo.

Afscheid

Afgelopen zaterdag hebben we voorlopig het laatste van de afscheidsfeesten gehad. Bij ons huis alles leeggemaakt, een tap erin en voldoende drank. Vanaf 1600 was het huis vol en dat is tot in de late uurtjes ook zo gebleven. Het was een erg gezellig feest, natuurlijk ook met wat emotionele momenten, maar vooral erg leuk.
Een aantal verrassende gasten kwamen opdagen en we hebben hier en daar flink bijgekletst. Zondag helaas de tol moeten betalen, we zijn zulke feestjes niet meer gewend.

Inmiddels ook al druk bezig met inpakken en sorteren en opruimen. Aanstaande vrijdag komt de verhuizer al en sdan moet alles klaar staan, gaat wel lukken! Van alle kanten wordt hulp aangeboden en dat is wel erg plezierig, bedankt alvast iedereen.